Handbal Fémina Visé – DHC Waasmunster 28-37 (16-16)
“De eerste nationale dames van DHC Waasmunster staan niet graag op voorsprong”. Ze hebben mij hier letterlijk voor gewaarschuwd als ik de job als T1 op mezelf nam.
Tegen Fémina Visé stonden we na 12 minuten spelen 4 –10 in het voordeel. Je zou toch denken dat wedstrijd al gespeeld is. Oooh nee hoor… De motor sputterde niet alleen… de sleutel werd zo waar uit het contact gehaald en de bestuurder was vermoedelijk ook in slaap gevallen. Op tien minuten tijd krijgen we 8 doelpunten rond de oren en slagen we er in slechts 3 keer te scoren. De laatste vijf minuten zelf zonder doelpunt.
Een donderpreek in de kleedkamer, dat hadden ze wel verdiend. In het verleden had ik die ook zeker gegeven. Maar daar zitten ze dan… teleurgesteld, aangeslagen, kwaad op zichzelf… Wanneer een speelster plichtsbewust kan toe geven dat er vergissingen gemaakt werden, wie ben ik dan om daar nog een schepje boven op te doen. Wat duidelijke instructies, wat mentaal oplapwerk. Meer was er eigenlijk niet nodig om de groene machine opnieuw op gang te brengen.
In de tweede helft werd duidelijk dat het gevaar bij onze dames van overal kan komen. Iedereen kan al eens een mindere dag hebben. Het moet vertrouwen geven als je weet dat uw medespeelsters hun verantwoordelijkheid opnemen.
Uiteindelijk winnen we met 28 – 37. Maar de grootste overwinning is dat we weer wat sterkhouders rijker zijn en dat het collectief heeft zegegevierd.
Dit smaakt naar meer!